Leon Krijnen
Verslaggever bij BN DeStem. Schrijft over baseball, bouw, techniek, fotografie, mensen, computers, internet, reizen en oldtimers. @Krijnen.Com
Al vraag ik me af hoeveel werknemers in dit mooi filmpje ongeschonden hun pensioen gehaald hebben, het levert een pracht van een tijdsbeeld op. Het is een promo van General Motors, over de bouw van de Chevrolet Standard Six DC van 1936, het jaar waarin deze film gemaakt is. Ik denk dat er toen in ieder geval nog meer dan acht uur per dag of veertig uur per week gewerkt werd, geen idee of dat toen in drie ploegendiensten gebeurde.
Qua veiligheid en voorschriften is er daarna wel het een en ander veranderd. Die twee mannen die die loodzware chassis op de lopende band leggen bijvoorbeeld. Het lawaai in de smederij en walserij moet oorverdovend geweest zijn, de hitte ondraaglijk. Je ziet wel iets van (veiligheids)brillen, maar oorbeschermers niet. Mij verbaast de snelheid waarmee een en ander aan elkaar geknoopt wordt. Als de snelheid van die lopende band representatief is voor de dagproductie, dan zouden er enkele honderden Chevy’s per dag afgeleverd zijn, tel zelf maar even mee met de verschuivingen.
De Chevrolet Standard Six (Series DC) dateert van 1933, eerste als Chevrolet Mercury, als een goedkoper alternatief voor de een jaar eerder gepresenteerde Chevrolet Series BA Confederate. Die werd in 1933 omgedoopt tot de Eagle, en in 1934 tot de Master. Hij werd door Chevrolet als ‘de goedkoopste zes cilinder’ in de markt gezet.
De Standard werd vanaf 1933 in drie modellen op dezelfde 107 inch wielbasis aangeboden: coach, coupe en coupe met een ‘rumble seat’. De koetsen waren ontworpen door Fischer, met een ‘ventilatie zonder tocht en reumatiek’.
Alle modellen werden aangedreven door dezelfde 181 cu inch (2,970 cc) zes cilinder met bovenliggende koppen. De zes in lijn leverde 60 pk bij 3000 toeren, goed voor een topsnelheid van 70 mijl, 112 kilometer. Dat was met een dashboard inclusief instrumenten, maar de klok de radio en de verwarming waren extra opties. Standaard in alle modellen: een automaat met 3 versnellingen.
In 1935 kon tegen bijbetaling een iets opgeboord blok van 3,389 cc ingebouwd worden, goed voor 74 pk op 3,200, en een iets hogere topsnelheid. Voor de upgrade van 1936 werd dit filmpje gemaakt: een nieuw onderstel en een iets hogere compressie, resulterend in bijna 80 pk. Ook nieuw: het stalen dak, dat er in de film met de hand wordt opgelegd.
Een jaar later werd de Standard Six uit productie genomen en vervangen door de nieuwe Master Deluxe.
